Welkom bij Concordia!

Muziekvereniging Concordia Kotten maakt sinds 10 oktober 1919 muziek op diverse muziekinstrumenten en is één van de vele muziekverenigingen binnen de gemeente Winterswijk. Concordia bestaat uit een harmonieorkest (combinatie van houtinstrumenten, koperinstrumenten en slagwerk), opleidingsorkest en majorettes. De vereniging geeft opleiding aan de leden om uiteindelijk in het orkest te kunnen spelen. De majorettes lopen tijdens optochten op de maat mee, maar ook dansen ze ook op moderne muziek. De baton is hier het ‘basis instrument’.
Jubileum
Geert te Brummelstroete

Aan het slot van onze jaarvergadering hebben we zondag 12 maart 2023 Geert te Brummelstroete in het zonnetje gezet. Geert is 50 jaar lid van Concordia als tamboermaitre en bekkenist/slagwerker van onze onlangs opgeheven malletband. De jubilaris ontving uit handen van voorzitter Agnes Hengeveld het bondsinsigne met oorkonde, een dinerbon en bloemen. Ook kreeg Geert een muzikale hulde van de aanwezige leden.
In Memoriam
Gerrit ter Haar

Geen man van grote woorden, maar wel een stille genieter en bovenal een sympathieke muziekvriend. Tot ons grote verdriet moeten we verder zonder onze bassist Gerrit ter Haar. In de nacht van donderdag op vrijdag 17 februari overleed hij, geheel onverwacht. Nog maar 59 jaar oud.
Een laatbloeier, zo mogen we Gerrit van de Smid wel noemen. Pas op z’n 30ste levensjaar trad hij toe tot ons orkest. ‘’Maar… beter laat dan nooit’’, zo zei Gerrit. Hij toog naar de muziekschool om de fijne kneepjes van de besbas onder de knie te krijgen. Overigens een instrument dat perfect bij hem paste, want allebei even imposant. Toch besloot hij later over te stappen op de bastrombone, maar keerde vanwege zijn wat afnemende longinhoud toch weer terug op z’n vertrouwde besbas.
Gerrit hield er niet van om op de voorgrond te staan. Nee, liever een beetje achteraan. Geen wonder dus dat hij zich prima thuis voelde bij de bassectie. De bekende ‘basdruppels’ – een populaire term voor hét favoriete neutje onder onze zware jongens - liet hij zich dan ook goed smaken. Gerrit bezat ook verder alle kenmerken van een bassist: kalm, steady en altijd vol vertrouwen. ‘’Ach, ut kump wal good’’, was zijn gevleugelde uitspraak, als ons weer eens een pittige uitdaging te wachten stond.
Gerrit was ook een periode bestuurlijk actief, onder andere als penningmeester. Bovendien stond hij altijd klaar om hand- en spandiensten te verrichten. Steevast present achter de schermen - meestal ‘met ut zweet veur de kop’ - bij de jeugduitvoering en bij de opbouw van concertpodia.
Hij stond noodgedwongen ook enkele keren op non-actief. Z’n wat broze gezondheid en het feit dat hij weer aan de studie moest voor zijn werkgever NECO, stond in die periodes het wekelijks musiceren in de weg. Ook het laatste jaar moest hij om gezondheidsredenen verstek laten gaan. Maar gelukkig zagen we Gerrit enkele weken geleden, na ons theaterconcert, met een grote glimlach terugkeren op de repetitieavond. Hij was er weer klaar voor.
Zijn muzikale horizon was echter breder dan alleen Concordia. Ook blies hij in vroeger jaren zijn partijtje mee bij de Muziek All-in Band en dweilorkest Van Toeten noch Bloazen. Bij Egerländerkapel De Nöttenkrakers wilde hij de draad ook weer oppakken. Naast zijn muzikale besognes was Gerrit als fervent schietsportliefhebber actief bij SVK. Bovendien kon hij thuis uren bezig zijn met het restaureren van antieke bromfietsen en zijn Franse liefde, de Citroën DS.
Gerrit was geen man van grote woorden, maar wél van droge humor. En altijd goedlachs. Niemand die zo olijk kon schudden van het lachen als Gerrit. Z’n hele lichaam schokschouderde mee bij een komische noot. Pret van top tot teen, zoals alleen híj dat beleefde.
Nu moeten we verder zonder ‘unzen’ Gerrit. Een groot gemis, dat we nog maar nauwelijks kunnen bevatten. Een leegte die niet zomaar is opgevuld. Maar stilletjes putten we moed uit Gerrit’s immer geruststellende woorden: ‘…Ach, ut kump wal good…’
We vertrouwen erop, Gerrit. Rust zacht.
Wij wensen Gerda, Erik, Ine en de naaste familie veel sterkte bij de verwerking van dit grote verlies.
Bestuur, dirigent en (ere)leden muziekvereniging Concordia Kotten
Tekst: Jan Heijnen
Foto: Geert Leemkuil
In Memoriam
Bertus Leemkuil

Het is maar weinigen gegeven, 75 jaar met hart en ziel betrokken zijn bij een muziekvereniging. Ons erelid Bertus Leemkuil heeft deze muzikale mijlpaal op 90-jarige leeftijd behaald, maar juist in dit kroonjaar klonk voor Bertus het slotakkoord. Afgelopen donderdag overleed hij, geheel onverwacht.
Goedlachs, hartelijk en altijd in voor een grap of een grol, zo herinneren wij ons Bertus Leemkuil. Op 1 oktober 1947 begon zijn muzikale loopbaan bij Concordia op de klarinet. Het duurde niet lang of hij zat op de voorste rij. Als meelhandelaar moest hij zijn tijd verdelen tussen het meel en de muziek. En natuurlijk zijn grote liefde Annie, onze ‘orkestmoeder’, die hij tot zijn grote verdriet in 2006 verloor. Ook als bestuurslid en later als muziekarchivaris heeft Bertus zich decennia lang ingezet voor het wel en wee van de Kottense muziek. Meedoen aan leuke activiteiten, dat was Bertus en ook Annie wel toevertrouwd. Zo was hij actief in de fameuze Grenskapelle, Concordia’s Dansorkest en niet te vergeten de talrijke revue-optredens met Hulzer-Willen en Ziene Leu. Daarna ging hij nog een tijdje op pad met zijn harmonica als begeleider van Hulzer-Willem. Zingen kon Bertus ook verdienstelijk en dat liet-ie graag horen. Samen met Willem in o.a. het overbekende lied Langs de Beake. Maar ook op volksfeesten greep hij regelmatig de microfoon. En zelfs tijdens onze fameuze clubweekendjes lukte het hem moeiteloos om de Concordianen te laten meezingen op zijn favoriete dialectliedjes.
In de jaren negentig ruilde Bertus de klarinet in voor de baritonsax. Na het overlijden van Annie en daarna zijn heupoperatie met chronische complicaties ging het leven niet meer zoals hij wilde. Hij stapte, geplaagd door fysiek ongemak, weer over op de klarinet in het Link-orkest. Want helemaal zonder muziek, dat kon hij niet. Toch besloot Bertus op 85-jarige te stoppen met musiceren, maar wél met pijn in het hart. Hij trok zich steeds meer terug op zijn vertrouwde plek aan de Kottenseweg. Na een val in huis ging het plotseling bergafwaarts. Dat hij zo lang heeft mogen genieten van zijn Concordia en van alles wat er omheen gebeurde, verzacht ons verdriet. Om het in zijn eigen woorden te zeggen als we het weer eens ‘ovver vrogger’ hadden: ‘’Potverdikke, wat was dat toch mooi, man!’’
In samenspraak met de naaste familie hebben we besloten tóch ons theaterconcert te geven. Hij zou het niet anders gewild hebben. Maar ook als eerbetoon aan Bertus, die op die manier toch nog een beetje bij ons is.
Wij wensen de naaste familie sterkte met dit grote verlies. Rust zacht Bertus… we gaan je missen, man!
Bestuur, (ere)leden, leden en dirigenten Concordia Kotten
(Jan Heijnen)
Jubileumfoto Concordia 100 jaar
Facebook Posts
Deze inhoud is momenteel niet beschikbaar
Dit gebeurt doorgaans doordat de eigenaar de bijlage alleen heeft gedeeld met een kleine groep mensen, de eigenaar heeft gewijzigd wie de bijlage kan zien of omdat de bijlage is verwijderd.